Publieke dienstverlening verdwijnt langzaam maar zeker uit ons dagelijks leven, het is een zeldzaam goed geworden.
We zien een toename aan ongelijkheid: een aantal mensen vallen d’office uit de boot.
Die treurige vaststelling wou ik vatten in beelden.
Maar hoe doe je dat? Sukkelende mensen aan een betaalzuil? Wachtrijen fotograferen die er niet meer zijn? De redenering kunnen we in een omgekeerde volgorde plaatsen; het idee ontstond om een foto-reportage te maken over zeldzame dienstverlening. Een foto-reportage over De Fietsambassade in Gent drong zich op.
De Fietsambassade leidt werkzoekenden op tot fietsherstellers, die later kunnen doorstromen naar de reguliere arbeidsmarkt (sociale tewerkstelling). Je kan er je fiets laten herstellen aan een democratische prijs en een fiets huren. Zij verwerken onderdelen van weesfietsen en fietswrakken om nieuwe fietsen te bouwen (circulaire economie).
Kortom publieke, verbindende dienstverlening die we koesteren. Wat volgt in dit magazine is een fotoreportage over de Fietsambassade, gevestigd in de Krook, Gent.